خداوندا !
وجودم را از عشق بنا کردی بی آنکه بدانم..... (من اسیر غم چشمان کبوتر بودم بام چشمان تو پروازم داد)
پروازم دادی با پر های بندگان دیگرت....
آرامش عطا یم کردی بی آنکه خود تلاش کنم....
من بی تو هیچم وبه اندازه پایان غم آغازت امید به آمرزش خطا هایم که عفوم کنی که عمری شروع لحظه های بی پایان تنهاییم بودی....
می دانم رهایم نمی کنی ومی دانی غم تنهایی در لحظه های بی کسی برایم سخت تنگ ودلتنگیم از غم ماندن در دنیای خاکی است.....امید به استجابت دعا !!!
در این ماه پر فیض ورحمت رمضان از همه دوستان التماس دعا دارم
